Geopolitical tension are current once again. Investment professionals grapple with questions about whether current global uncertainties represent a fundamental shift or merely another cyclical challenge. We spoke with Valentijn van Nieuwenhuijzen
about why this time might be different and what it means for
financial markets
This study develops a system dynamics model to analyse the European defence sector’s financial and operational dynamics from a firm-centric perspective, addressing gaps in existing macroeconomic analyses. The model captures complex, interconnected relationships between geopolitical tensions, funding mechanisms, and operational constraints over the short-term revealing that defence sector earnings face significant vulnerability to three key factors in ascending order of impact: geopolitical instability, delivery delays, and unwillingness to spend on defence. Moderate stress levels in defence spending and delivery delays have a greater impact on cumulative earnings uncertainty due to complex factor interactions, compared to geopolitical shock probabilities which has a greater impact on the absolute value of cumulative earnings.
For asset managers, the findings emphasise developing prudent risk management strategies that account for the sector’s exposure to intra-European political uncertainties and broader geopolitical volatility.
Duurzaam beleggen staat in delen van de financiële sector onder druk, vooral in de Verenigde Staten. Dat bevordert de wereldwijde duurzame transitie niet. Tegelijkertijd verandert de maatschappij snel en ontstaan er nieuwe ontwikkelingen die diezelfde transitie juist kunnen versnellen. Al is het de vraag of dat voldoende is om het grotere doel te bereiken.De gevolgen van klimaatverandering worden steeds tastbaarder. Wie zich als belegger weet aan te passen aan de nieuwe realiteit van fysieke risico’s, schaarse grondstoffen en veranderend beleid, kan daar op termijn voordeel uit halen. Maar dat vraagt van beleggers visie, langetermijnbeleid en uithoudingsvermogen. Zowel overheden als bedrijven zullen keuzes moeten maken over hoe zij zich positioneren in een wereld waar duurzaamheid steeds meer samenvalt met strategisch en economisch belang. In dit artikel verkennen we de krachten die de duurzame transitie afremmen of juist versnellen en wat dat betekent voor beleggers.
Er is veel enthousiasme rondom AI, ook onder economen, maar voor beleggers is het een tweesnijdend zwaard. Dit artikel betoogt dat AI naast positieve aspecten, zoals hogere economische groei, ook nadelen kent, zoals een ongelijke verdeling van de voordelen van AI, hogere waarderingen en concentratierisico. Al deze aspecten zijn belangrijk voor beleggers. Opkomende markten lijken daarbij minder te profiteren van AI dan ontwikkelde markten. Hoge waarderingen leiden tot lagere rendementen op de lange termijn. En passieve aandelenbeleggers lopen mogelijk meer risico dan ze zich bewust van zijn.
De onderzochte strategie bootst een in de tijd gespreide AC-portefeuille na:
• Productopzet: Elke AC is gebaseerd op een combinatie van vijf veel gebruikte en grote aandelenindices: Eurostoxx 50, S&P 500, Russell 2000, Nikkei 225 en FTSE 100. De structuren hanteren een “worst-of” structuur, dat wil zeggen dat de uitbetaling afhangt van de slechtst presterende index uit het mandje. De producten hebben een knock-in barrière op 60% met continue observatie op basis van slotkoersen. De couponbarrière bedraagt 70% met maandelijkse observatie en een autocallbarrière beginnend op 99% in de eerste maand, waarna deze elke maand afloopt met 1%. De maximale looptijd bedraagt 12 maanden. Verder bevatten de producten een memory coupon.
• Rollende portefeuille: Tijdens de eerste maand wordt elke week 25% van het initiële kapitaal belegd in een structuur. Na deze periode is de strategie volledig belegd. Vervolgens wordt, bij vervroegde aflossing of coupon uitbetalingen, het verkregen kapitaal direct herbelegd in een nieuw product. Zo blijft de strategie permanent belegd.
In this article we describe a framework for financial institutions that wish to manage geopolitical risks attached to their global investments. We define geopolitical risk management as identifying, assessing, and mitigating risks from political, economic, and social events (e.g., conflicts, sanctions, trade disputes or international supply chain disruptions) that could affect financial performance.
De autobiografie van Alan Greenspan, gepubliceerd in 2007, is een klassieker die verplichte leesstof zou moeten zijn voor studenten van monetaire economische theorie. Het boek biedt een uitgebreid overzicht van zijn bijna 20 jaar als voorzitter van de FED, inclusief de vertaling van theorie naar praktijk en de politieke krachtspellen die daarbij komen kijken.
Na het lezen van dit VBA Journaal bekroop me het gevoel dat het toppunt van globalisering wel achter ons ligt. We schuiven richting een wereld van afzonderlijke machtsblokken. Terwijl ik hierover nadacht, schoot ineens dat liedje van Het Goede Doel in me op: “Waar kan ik heen? Ik wil niet naar…”
Geopolitiek risico staat bij beleggers weer volop op de radar. De afgelopen jaren werden ze getrakteerd op onder meer de oorlog in Oekraïne, conflicten in het Midden-Oosten en oplopende spanningen rondom Taiwan. Ook de terugkeer van Donald Trump als president van de Verenigde Staten vergroot de geopolitieke onzekerheid. Hij stelt onder meer de NAVO ter discussie en zet handelsrelaties wereldwijd op scherp.
In dit artikel wordt dieper ingegaan op de relatie tussen geopolitiek risico en de financiële markten. Wanneer is een geopolitieke gebeurtenis relevant? En hoe kan een belegger zich op dergelijke risico’s voorbereiden?
A comprehensive analysis suggests that a fundamental departure from a market-capitalization-weighted Strategic Asset Allocation (SAA) is unwarranted, as the high
concentration and elevated valuations in the U.S. equity market present only a modest potential drag on future returns and do not invalidate the efficiency of such indices.
Beleggen is vooruitzien. Maar wat als je vooruitkijkt en er is alleen mist? Geen zicht, geen kompas. De kaarten die we gebruikten – gebaseerd op globalisering, lage inflatie
en stabiele verhoudingen – blijken waardeloos. Wat dan?
Dit onderzoek onder 7500 Europese bedrijven (2005–2024) toont dat dividendgroei voorspellende waarde heeft voor winstgevendheid, operationele prestaties en rendement. Consistent verhogen versterkt dit effect, waarmee dividendbeleid nuttig is als signaal en selectiecriterium voor beleggers.
In een tijd waarin duurzaamheidskeuzes en transparantie volop ter discussie staan, heroverwegen beleggers hun strategieën, zoals
uitsluitingen of engagement. Steeds vaker kiezen beleggers ook voor inclusie: portefeuilles met uitsluitend duurzame bedrijven.