De invoering van de Wet toekomst pensioenen (Wtp) is voor veel pensioenfondsen aanleiding om het beleggingsbeleid eens goed tegen het licht te houden. In dit artikel zullen wij onderbouwen waarom pensioenfondsen daarbij moeten overwegen om de allocatie naar illiquide beleggingen te verhogen. Het artikel is daarmee bedoeld voor iedereen die in meer of mindere mate betrokken is bij het beleggingsbeleid van Nederlandse pensioenfondsen.
Hiervoor duiken wij eerst in de wereld van illiquide beleggingen en beschrijven wij de verschillende relevante illiquide categorieën en vervolgens de belangrijkste risico- en rendementsbronnen. Daarna richten wij ons op de Wtp en de implicaties van de invoering van het nieuwe pensioenstelsel voor de allocatie naar illiquide beleggingen. Hoewel de ruimte om deze allocatie te verhogen er voor veel pensioenfondsen ook onder de huidige regeling al is, is daar nog weinig gebruik van gemaakt. Wij onderbouwen waarom pensioenfondsen door toegenomen aandacht voor risico en rendement, en het vervallen van het vereist eigen vermogen onder de Wtp hier meer gebruik van kunnen maken en zich zodoende meer als lange termijn belegger kunnen gaan gedragen. Tot slot bespreken wij de aandachtspunten bij de implementatie van een hogere allocatie naar illiquide beleggingen in vergelijking met de kansen die illiquide beleggingen in de beleggingsportefeuille bieden, alvorens we afsluiten met de (il)liquiditeit als begrenzingsmaatregel op het beleggingsbeleid.
in VBA Journaal door Cees Harm van den Berg & Ewoud van de Sande