In de laatste jaren is er een golf aan Europese duurzaamheidswetgeving over ons heen gekomen. De impact daarvan voor de financiële sector is groot. De achtergrond van de verschillende regelgeving is de meesten onder ons wel enigszins bekend. Het gaat met name om de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR), de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en de Taxonomieverordening. De inhoud en onderlinge samenhang van de verschillende regelingen is voor velen echter onduidelijk.
Financiële marktdeelnemers (FMD’s) die op basis van de SFDR moeten rapporteren, maar ook ondernemingen (zowel financiële als nietfinanciële) die op basis van de CSRD moeten rapporteren zijn om meerdere redenen niet enthousiast over de rapportageverplichtingen. Deze leggen extra compliance druk op de organisaties en leiden af van het zetten van stappen tot echte verduurzaming. Het verkrijgen van betrouwbare en consistente data is bovendien een groot struikelblok.
In deze bijdrage zal eerst verduidelijking worden gegeven over de achtergrond van en de samenhang tussen de ESGregelingen. Daarna wordt aan de hand van bestaand marktonderzoek een beeld geschetst van de effectiviteit van de regelgeving. Ook te verwachten aanpassingen in de regelingen komen kort aan de orde. Een van de grootste obstakels bij het rapporteren is het verkrijgen van kwalitatief goede ESGdata. Nader zal worden ingegaan op de uitdagingen die hierbij ontstaan, alsmede op de noodzaak tot uitwisselbaarheid van deze data. Ten slotte zal worden ingegaan op hoe ESGregelgeving mogelijkheden biedt om (financiële) ondernemingen aansprakelijk te stellen. Een invalshoek is die van aansprakelijkheid vanwege greenwashing, een andere is die vanwege klimaataansprakelijkheid. Aansprakelijkheid op basis van ESGregelgeving zal een steeds groter risico gaan vormen voor FMD’s en de bedrijven waarin zij beleggen
in VBA Journaal door Mr. Alexandra Jurgens-Boot en Aron Knijnenberg