Pensioenfondsen bestaan bij de gratie van het vertrouwen van deelnemers. Bestuurders van (veelal verplichtgestelde) pensioenfondsen realiseren zich als geen ander dat ze zich actief moeten inzetten om dat vertrouwen te (her)winnen, zeker nu de dekkingsgraad sterk onder druk staat en de onrust op de financiële markten aanhoudt.
Na de financiële crisis staan ethische vraagstukken hoog op de agenda van financiële professionals. Daar was ook alle aanleiding voor, want de crisis werd mede veroorzaakt door weinig ethisch gedrag van bankiers, rating bureaus en beleidsmakers. Ook kwam er een brede discussie op gang over de effecten van bonussen.
Mea Hiskes-Willemse is directeur van de Vereniging van Vermogensbeheerders en Commissionairs (VV&C). De VV&C en de Association of Proprietary Traders (APT) vormen samen de Raad van de Effectenbranche (REB), de koepelorganisatie van Nederlandse Beleggingsondernemingen. Mea is tevens directeur van de REB en bestuurssecretaris van de APT. Maar dat is nog niet alles!
“Het fundament waarop ons pensioenstelsel is gebouwd heet vertrouwen. Vertrouwen gestoeld op de zekerheid dat de pensioenfondsen onder alle omstandigheden kunnen nakomen wat zij aan deelnemers beloven”, aldus toenmalig staatssecretaris Mark Rutte die in 2002 de kern van het pensioenbeleid beschreef. Welke factoren beïnvloeden vertrouwen van deelnemers in hun pensioenfondsen?
Wat verklaart het opmerkelijke succes van de menselijke soort in de evolutie? Wij verschillen in genetisch opzicht nauwelijks van de hogere primaten zoals chimpansees, orang-oetans en vooral bonobo’s.
Als de huidige mondiale financiële crisis iets duidelijk maakt, is het wel dat vertrouwen onmisbaar is. Dit geldt zowel voor marktpartijen als voor monetaire- en toezichtautoriteiten. Vertrouwen is immers de basis voor het aangaan van transacties met andere, vaak onbekende wederpartijen.
“I’ve always tried to find the right mixture of academic rigor and practitioner intuition…” bekende Emanuel Derman toen hij in 2000 de prestigieuze IAFE/SunGard Financial Engineer of the Year Award accepteerde.
Dit artikel gaat over u, uw externe beheerder en vertrouwen. De slechte resultaten van beleggers bij het inhuren en het ontslaan van externe beheerders kan deels worden verklaard door psychologische biases waar alle beleggers aan lijden. Een andere verklaring ligt in het ontbreken van een consistent proces voor het definiëren en evalueren van beleggingsmandaten. Welke bijdrage levert de externe beheerder aan de totale portefeuillestrategie?
Rating-agencies spelen een cruciale rol in de huidige financiële markten. Door het uitgeven van opinies over kredietwaardigheid helpen zij de informatie asymmetrie te overbruggen tussen partijen die schuldinstrumenten uitgeven en de partijen die daarin investeren. Daarnaast worden deze ratings in zowel Basel II als Solvency II gebruikt als inputvariabele bij het bepalen van het solvabiliteitsbeslag.
Het grootste blijk van vertrouwen in de economische geschiedenis van Nederland heb ik altijd gevonden de openbare emissie van aandelen Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) in 1602. Duizenden beleggers schreven in op het kapitaal van een onderneming waarvan de opzet en werking nog totaal onbekend waren.
De Nederlandse consument is zijn vertrouwen in de banken kwijt. Dat hebben de banken zelf veroorzaakt. Voor bankiers is de tijd aangebroken om van hun troon te komen, zich te richten op de lange termijn en dienstbaar te zijn aan klanten. Het bankwezen moet veranderen en de lessen leren. De tijden zijn veranderd: het is Anno Nu. Zo kan op termijn het vertrouwen worden teruggewonnen.
Een institutionele belegger wenst een optimaal rendement op al zijn beleggingscategorieën. Meestal is vanuit de Strategische Asset Allocatie een deel van het vermogen belegd in beursgenoteerde aandelen. De keuze van de aandelenbenchmark is cruciaal, want de interne en externe beheerder meet zijn prestaties tegen deze maatstaf.
Eind september brak de onregelmatig bijeenkomende Kondratieff werkgroep (dit keer bestaand uit Philip Menco, Kees de Vaan, Peter Vermeulen, René Willemsen en Sep Van de Voort) zich de hersenen over het verloop van de huidige Kondratieffgolf. Natuurlijk zijn er veel verschillende opvattingen mogelijk over de vraag wanneer welke Kondratieff begint, maar om het ons wat gemakkelijk te maken namen we twee grafieken uit het boek van Peter Vermeulen en Gerhard ter Veer als handvat.