Publications

Wij rationele denkers, zoals ik beleggingsprofessionals wel mag noemen, houden van structuur en van beheersing. Wij houden van concrete doelen. Wij houden van duidelijke afspraken. Wij houden van standaarden en van meten. Wij houden nog meer van de optimalisatie van de uitkomsten en wij ‘verlangen’ naar outperformance. Tegelijkertijd houden wij niet van grote onzekerheid. Dat lijkt mij in beginsel ook een hele gezonde aanpak in de sectoren waarin wij als leden van CFA Society VBA werken.

We moeten een slag om de arm houden, maar op het moment van schrijven – begin zomer – lijkt de corona-crisis onder controle. Kunnen we al lessen trekken? Nee, denk ik. Zelfs over de effectiviteit van het gevoerde beleid is het lastig iets te zeggen: de statistieken die nu per Europees land de oversterfte in beeld brengen, laten zien dat Nederland een middenmoter is, en dat de cijfers bij de zwaarst getroffen landen (Hongarije, Portugal) iets meer dan twee keer zo hoog liggen. Maar welke factoren precies tot deze tussenstand leidden, en wat we zien na de te verwachten ondersterfte in de komende jaren, weten we niet. The jury is still out.

Ik rij sinds kort een Volvo van vier ton. Niet in euro’s natuurlijk, of in kilo’s. Nee, kilometers. Vorige eigenaren en ik hebben sinds 2002 de klok van dit werkpaard op 407 duizend gezet. Een V70 die indertijd de heroïsche aanduiding ‘Ocean Race’ toegevoegd kreeg. De Zweden wilden dat je hun merk met wedstrijdzeilers zou associëren, en als vanouds natuurlijk met voorspelbaarheid, degelijkheid en daardoor met veiligheid.

Een van de onderdelen van het nieuwe pensioencontract is dat de blootstelling aan overrendement en renterisico moet worden vastgesteld per leeftijdscohort. In tegenstelling tot de huidige uitkeringsregelingen kan daardoor per leeftijdscohort onderscheid worden gemaakt in de hoeveelheid renteafdekking. Dit roept de vraag op wat de gewenste renteafdekking is voor elk leeftijdscohort en of dit ook uitvoerbaar is op collectief niveau.

Rond de eeuwwisseling bestond er nog vertrouwen in de financiële sector. De intenties en resultaten van banken, verzekeraars en pensioenfondsen werden positief kritisch gevolgd, maar aan de integriteit van de bedrijfsvoering werd nauwelijks getwijfeld. Sinds de dot-com crisis en de kredietcrisis is weinig van het vertrouwen in de financiële sector over. Verwoede pogingen van de instellingen, wetgevers en toezichthouders ten spijt, het vertrouwen lijkt sindsdien alleen maar te zijn afgenomen.