Nieuwsoverzicht

Halverwege 2020 was het er dan eindelijk: het langverwachte nieuwe pensioencontract. Jarenlang hebben kabinet, vakbonden en pensioenspecialisten met elkaar gesleuteld aan dit contract, dat de problemen in pensioenland moet oplossen. Volgens minister Koolmees heeft dit geleid tot een nieuw pensioenstelsel dat financieel en maatschappelijk houdbaar is. Een pensioenstelsel dus, dat goed is voor huidige en toekomstige generaties. Want wie wil er nu niet dat zijn kinderen en kleinkinderen goed verzorgd achterblijven?

Pensioenfondsen ervaren steeds meer druk om te voldoen aan diversiteitsnormen voor hun besturen. Een van de belangrijkste redenen voor diversiteit is dat deelnemers aan pensioenregelingen zich beter vertegenwoordigd voelen. Volgens Hirschman (1970) is dit belangrijk, want ze zijn verplicht deel te nemen en kunnen bij ontevredenheid het pensioenfonds dus niet verlaten.

In augustus 1979 stond in het weekblad Businessweek de kop “The death of equities: How inflation is destroying the stock market”. Gelukkig kwam deze profetie niet uit, want de centrale banken wisten de hyperinflatie als gevolg van de oliecrises in de jaren zeventig te ‘verslaan’ en de S&P 500 is sinds 1979 gestegen met meer dan 2600% (exclusief dividenden).

Maar iets dat leek op aandelen in een onderneming bestond al veel langer. In de vroege Hanzetijd bijvoorbeeld – de 13e eeuw – gebeurde het regelmatig dat reders een schip wilden uitrusten om ermee naar de Oostzee te varen. Een stevige investering.

Waar banken tijdens de vorige crisis onderdeel waren van het probleem, zijn ze nu onderdeel van de oplossing. Scherp toezicht, zowel vanuit de regelgeving als vanuit de publieke opinie, heeft de banken gedwongen een sociaal kompas te ontwikkelen. De coronacrisis maakt duidelijk dat andere sectoren op het gebied van ethiek nog veel werk te doen hebben.