De financiële sector is traditioneel in hoge mate een binnenlandse sector. Nog steeds wordt ruim 80% van de productie in het binnenland afgezet, ongeveer gelijkelijk verdeelt tussen bedrijven en gezinnen. De barrières voor toetreding zijn hoog, niet in het laatst door de invloed van het prudentiële toezicht met zijn ingebouwde voorkeur voor ordelijke markten.
In de afgelopen vijftien jaar hebben de beleggingsportefeuilles van de private banking-relaties van Fortis MeesPierson een totale metamorfose laten zien. Ook de beleggingsorganisatie achter de portefeuilles is sterk veranderd en complexer geworden door de internationalisatie die Fortis MeesPierson in deze periode heeft ondergaan.
De vraag naar specialistische vermogensbeheerproducten is de afgelopen jaren sterk toegenomen en zal naar verwachting blijven stijgen. De Nederlandse vermogensbeheer industrie staat voor de uitdaging een effectieve respons te geven op deze ontwikkelingen.
In deze bijdrage wordt stilgestaan bij een aantal onderwerpen die van belang zijn bij het nadenken over de aantrekkelijkheid van Nederland als vestigingsplaats voor financiële instellingen.
During the last couple of years, the hedge fund industry has experienced rapid growth. As a result of positive returns and strong inflows from both private and especially institutional investors, assets under management have reached an estimated USD 1.1 trillion (Tremont 2005). While this number is still relatively small compared to the overall size of financial markets, the presence of hedge funds is increasingly felt.
Private equity is gaining popularity with Dutch institutional investors. At first sight its characteristics appear very attractive: high returns, low risk and low correlation with public equity and bonds. However, the risk characteristics in particular may be biased by the appraisal-based nature of private equity returns.
Investments in alternative assets have the potential to substantially improve expected returns and downside risk of an investor. However, this potential is constrained by the need to manage the risk from asset and liability mismatches (“ALM Mismatch”). We have chosen to focus on four of the more mainstream alternative asset classes: commodities, property, private equity and hedge funds.
Real estate as an asset class has long been an essential component of the overall portfolio mix for institutional investors. Diversification features and favorable risk/return metrics in general have been the most important drivers for including this asset category in investment portfolios.. Institutional investors operating in large local markets have typically held property investments directly in their local markets, while investors with smaller local markets have a longer history of cross border real estate investing.
De eens zo rustige pensioenwereld is de laatste jaren volop in beweging. De conjunctuurcyclus bleek niet dood te zijn, en ook risico bleek geen theoretisch begrip te zijn geworden, zoals de forse daling van de aandelenmarkten heeft laten zien. Daarnaast heeft de vernieuwde regelgeving (zoals het nieuw Financieel Toetsingskader (nFTK) en IFRS) gezorgd voor een herdefiniëring van het begrip “risico”, met name door de waardering van verplichtingen op basis van marktrentes in plaats van een vaste rekenrente.
“Bayer takes € 1.1 billion pensions accounting hit” zo kopte IPE op 9 november 2005 en op 7 september 2005 kon men lezen “ BAE pension liability widens by € 1.3bn”. Dit zijn twee recente voorbeelden waarin ondernemingen opgeschrikt worden door toegenomen pensioenlasten.
Een typisch pensioenfonds voert een uniforme regeling uit voor een heterogeen bestand van deelnemers. De financiering vindt plaats op collectieve grondslag: doorsneepremie, één asset mix en risicodeling. Aan collectief vermogensbeheer en risicodeling binnen pensioenfondsen zijn in vergelijking met een individuele pensioenregeling (defined contribution) belangrijke voordelen te onderkennen.
Liability-relative investment approaches are described in two major strands of the literature. The more general strand concerns surplus asset allocation, which adapts the mean-variance return-risk balancing notions of Markowitz efficient frontiers to include liabilities as an asset held short. And there is the cash-flow matching and duration-matching strand, exemplified by the many articles on this topic by Leibowitz (1992).
Op 16 november zochten de sprekers onder leiding van de dagvoorzitter Jan van de Poel (Universiteit van Maastricht) ’s ochtends vooral naar de nader in te vullen onderwerpen in het FTK (Willem Boeschoten, Shell) en naar mogelijke wijzigingen in het beleid die pensioenfondsen robuuster maken tegen de risico’s in hun balans.