Een voorbeeld van succesvolle innovatie door Nederlandse beleggers is het gebruik van swaps en swaptions door pensioenfondsen en verzekeraars. Nadat deze Liability Driven Investors (LDI Beleggers, hierna beleggers genoemd) eerst swaps onder de knie hadden gekregen, zijn zij de afgelopen jaren ook swaptions gaan kopen om de renterisico’s van hun balans te beheersen.
Heel toepasselijk heeft het boek ‘Endgame’ van John Mauldin en Jonathan Tepper als motto het uitstekende advies van een van de grootste schakers ooit, José Raúl Capablanca: “Om je spel te verbeteren moet je voor alles het eindspel bestuderen”. En aan het eindspel in de schulden-super-cyclus die meer dan zestig jaar geleden begonnen is, zijn we bijna toe.
Met de publicatie van zijn boek ‘Controle is goed, vertrouwen nog beter’ vestigde Kees Cools zijn reputatie als specialist op het gebied van flexibele beloningen. Hij vond in dit boek relaties tussen de grote boekhoudschandalen die de financiële markten in de nasleep van de internethype teisterden. Cools legde opmerkelijke verbanden.
Bonuses and incentive fees have raised considerable debate since the global financial crisis of 2008. Public and media are skewed towards the opinion that incentive fees for CEOs, bankers and asset managers have led to excessive risk taking and are not in the interests of clients.
Het jaarlijkse seminar dat Eumedion, VBA en NBA (voorheen NIVRA) samen organiseren is een mooi voorbeeld van synergie in het VBA netwerk. Eumedion is dan ook een goede bekende van de VBA. Zodra het thema van dit VBA Journaal – variabele beloning – het licht zag, was de keuze om Eumedion in deze rubriek aan het woord te laten snel gemaakt.
Is de financiële crisis veroorzaakt door perverse prikkels die variabele beloning losmaakt bij beleggers en bankiers? En als deze perverse prikkels worden aangepakt, krijgen we dan een robuuster en financieel systeem? Dit artikel geeft een overzicht van het variabele beloningsdebat in het vermogensbeheer.
Er moet een eind komen aan het oeverloos pessimisme over de economische groei gebaseerd op de theorie van het Nieuwe Normaal denken. Onder het Nieuwe Normaal verstaan we de theorie van Reinhart en Rogoff1 dat financiële crises langdurig de economische groei laag houden. Te hoge schulden van bedrijven en/ of particulieren leiden tot bancaire crises en niet lang daarna tot onhoudbaar hoge overheidstekorten.
Bij het houden van toezicht op pensioenfondsen en verzekeraars worden we vaak geconfronteerd met vragen over de diepgang en de noodzaak van het inschatten van risicofactoren. Moet je die extreem inschatten? Hoe dan? En waarom eigenlijk? Die vragen nemen we in dit artikel weg. Aan de hand van recente voorbeelden uit de beleggingspraktijk laten we zien dat zonder zicht op risicofactoren men voor verrassingen kan komen te staan.
Politiek, toezichthouder DNB, werkgevers en vakbonden hebben de afgelopen periode uit alle macht geprobeerd de in zwaar weer verkerende pensioenfondsen meer lucht te geven. Dit lijkt met het principeakkoord zoals medio juni overeen gekomen is, gelukt te zijn. Eind 2010 dienden werkgeversen werknemersorganisaties met een overtuigend voorstel te komen over de hervorming van het aanvullend pensioen in 2012.
Het Actuarieel Genootschap en haar rechtsvoorgangers bestaat 123 jaar. Het lustrum van de VBA is er niets bij. Hoe gaat een actuaris om met extreme risico’s? De beroepsgroep van actuarissen voor het voetlicht.
Op p.479 van zijn boek stelt Ilmanen dat het tijd wordt om beleggingslessen te trekken uit de voorgaande 27 hoofdstukken. Dit suggereert dat de lezer pas op dit punt is aangeland bij de wortel die hem aan het begin van het boek is voorgehouden. Niets is minder waar.
Over een ding lijken beleggers het zonder meer eens te zijn: we leven op dit moment in extreme tijden. De beweeglijkheid van financiële markten is, zo is het algemene gevoel, groter dan ooit. Niet alleen is de volatiliteit hoog, maar de uitslagen zijn ook nog eens onvoorspelbaar. In deze bijdrage doen we verslag van een gesprek tussen drie heren. Alle drie hebben ze op hun eigen wijze hun sporen in het beleggingsvak verdiend.
Vaste zekerheden verdwenen, begrippen vervaagden De toekomst heeft de tijd nodig, zei Harry Mulisch ooit. Wie over de toekomst nadenkt, zal ervaren dat deze nog voor een aanzienlijk deel – telkens een nader te bepalen deel – open staat, aldus wijlen futuroloog Fred Polak. Zijn er ten aanzien van de vergrijzing redelijke voorspellingen te maken en zo ja, wordt er dan naar gehandeld? Het blijkt dat demografische ontwikkelingen worden onderschat omdat men denkt dat demografie(Roy, Punhani 2006)