Beleggen om het hoogste rendement heeft iets magisch. Het is als het zoeken naar de Heilige Graal, een moeilijk bereikbaar maar aantrekkelijk doel. Een mens wil immers altijd meer, altijd beter. Gordon Gekko, hoofdrolspeler uit de film ‘Wall Street’ uit 1987, verwoordde dit treffend:
In de afgelopen vijf jaar heeft menig institutionele belegger afscheid genomen van diens beleggingen in traditionele alfastrategieën, zoals hedge funds.2,3 Hoge kosten en complexiteit werden door veel partijen als aanleiding genoemd voor deze beslissing. Daarnaast speelde ook duurzaamheid een rol bij de genomen besluiten. Als gevolg van deze besluiten is het aandeel van alfa in de beleggingsportefeuille afgenomen, ten gunste van bèta.
Het afgelopen decennium is de Europese integratie onder spanning komen te staan. Na de kredietcrisis zakte Europa, meer in het bijzonder de Eurozone, weg in een diepe bankencisis. Niet alleen Griekenland, de usual suspect, raakte in de problemen. Ook landen als Frankrijk, Spanje en Italië kregen het erg moeilijk.
Na de kredietcrisis groeide de markt voor nieuwe vormen van financiering in hoog tempo. Dat had verschillende oorzaken. Enerzijds trokken de banken zich terug omdat zij meer risicoavers werden en vanwege de hoge kapitaaleisen. Anderzijds wilden steeds meer debiteuren weinig meer met banken te maken hebben.
Portfolio optimization is the current academic standard for determining an investor’s optimal portfolio. By incorporating future return information and the investor’s goal into the optimization problem, it aims to determine the investor’s optimal investment decision.
In de zoektocht van beleggers naar aantrekkelijke rendementen staan beleggingen in Private Markets steeds meer in de schijnwerpers. Daarnaast zijn diversificatiepotentieel en aandacht voor kapitaalbehoud aspecten die extra kapitaal richting Private Markets aantrekken.
Ethisch verantwoorde rapportage van rendement door vermogensbeheerders en fiduciair managers aan pensioenfondsen ontwikkelt zich verder door bredere toepasbaarheid van de aankomende update van de Global Investment Performance Standards (GIPS).
Op 3 januari 2018 treedt de herziene Markten in Financiële Instrumenten Richtlijn (MiFID II) in werking. Op hetzelfde moment zal de Markten in Financiële Instrumenten Verordening (MiFIR) van kracht worden.
De invoering van MiFID II afgelopen januari houdt de gemoederen in de financiële sector al een paar jaar bezig. MiFID staat voor Markets in Financial Instruments Directive. Het ultieme doel van MiFID II is het scheppen van een gelijkwaardig speelveld binnen de kapitaalmarkten van de Europese Gemeenschap. Beleggers moeten overal tegen gelijkwaardige voorwaarden kunnen handelen.
‘Game changer’, ‘disruptor’, ‘tsunami’: alle clichés worden gebruikt om de gevolgen van MiFID II voor beleggingsresearch aan te geven. Vanaf januari 2018 geldt de ‘unbundling’ van research die de kosten van research zichtbaar moet maken, kosten die worden geschat op 5 miljard euro wereldwijd2 . Het prijskaartje dient nu daadwerkelijk betaald te worden.
Op 3 januari treedt het langverwachte vervolg van MiFID I na meer dan 10 jaar feitelijk in werking. De Europese wetgever heeft alles uit de kast gehaald om deel I te doen vergeten. Alleen al bij de omvang van het aantal pagina’s wet- en regelgeving verbleekt MiFID I bij haar opvolger. Het doel van MiFID II is voor een gelijker speelveld zorgen, beleggers beter te beschermen met verdergaande zorgplicht en het bevorderen van transparantie.
The 3 January 2018, was a date marked in the calendar of nearly every financial market professional as the day the revised Markets in Financial Instruments Directive (MiFID II) effectively entered into force in the Netherlands/European Union. These past few months have seen frantic preparation and implementation efforts for what is shaping up to be one of the largest regulatory changes of the decade.
In eerste instantie denk je misschien: Alweer een journalist die het succes van Joris Luyendijk’s ‘Dit kan niet waar zijn’ wil evenaren. Maar afgezien van de onnodig populistische titel, is dit een ander type boek. Geen boek dat de misstanden in de financiële wereld aan het licht wil brengen, maar een zoektocht naar een antwoord op de vraag: Wat is nu eigenlijk ‘de markt’ en wat moeten we ermee?